طراحی مدل ارزیابی علل مؤثر بر بی علاقگی اعضای خانواده به حضور در کسب و کارهای خانوادگی

تحقیق حاضر از لحاظ روش تحقیق، از نوع توصیفی ـ همبستگی است که بصورت پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، عبارت است از کسب و کارهای خانوادگی در تهران که حداقل دو نفر از اعضای خانواده در مالکیت یا مدیریت سازمان نقش دارند. جامعه آماری بر اساس اطلاعات موجود، 600 شرکت بوده و حجم نمونه مورد نیاز برابر با 235 شرکت می باشد. ابزار اصلی جمع آوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه ای است که روایی و پایایی آن سنجیده شده است. با توجه به مطالعات پیشینیان، پرسشنامه ها و مصاحبه با صاحبان کسب وکارهای خانوادگی، متغیرهای این تحقیق که بر بی علاقگی افراد برای حضور در کسب و کار خانوادگی عبارتند از: خرده مقیاس چشم انداز مدون، خرده مقیاس ساختار و خرده مقیاس روابط متقابل. جهت شناسایی متغیرهای مکنون از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. در تحلیل عاملی تأییدی ارتباط این عوامل با یکدیگر و عامل اصلی یعنی بی علاقگی به حضور در کسب وکار خانوادگی مورد سنجش قرار گرفت. ضمن تأیید برازش مدل، نشان داده شد که چشم انداز غیر مدون بیشترین تأثیر را بر بی علاقگی و ساختار نامنسجم دارد. عوامل شناسایی شده از همبستگی بالایی با عامل اصلی برخوردار بودند. لذا می توان نتیجه گرفت که سه عامل مشخص شده تأثیر زیادی بر بی علاقگی افراد در حضور در کسب وکارخانوادگی را دارا می باشند.